woensdag, oktober 15, 2014

Belgische duiven & melkerskunst

Zoals ik al schreef heb ik nu en straks volop Belgische duiven, althans van Belgische origine.
Zojuist las ik op Pipa van duiven die 5 prijzen hebben op de nationale vluchten.
punten neemt men soms dan maar seminationaal maar wat zijn er toch veel duiven daar die gewoon 5 absolute kopprijzen pakken. Nationaal is daar nog 1 lossing!

Of het allemaal verschil maakt?
Belgen halen duiven in NL en Nederlanders halen duiven in Belgie. je ziet het in stamkaarten.
Er wordt nog wel naar "ras" gekeken geloof ik maar 80% van de melkers gaan toch echt primair voor betere, snellere, sterkere enz. De hedendaagse postduif is dan ook een smeltkroes. Volgens mij eigenlijk nooit anders geweest. Ja soms bij een enkele liefhebber is een eigen familie ontstaan die men "ras" is gaan noemen maar in feite gewoon voortkwam uit vele soorten.

De lokale competitie vormt de soort wel denk ik.
Zo geloof ik bijvoorbeeld dat Belgische (fond)duiven er gemiddeld genomen eerder staan simpelweg omdat daar al jaar en dag jaarlingencompetities zijn. Duiven moeten het voor hun baas al als jaarse doen wil die baas hoog eindigen in een dergelijke competitie. Er vind daar dus heel concreet selectie op plaats.
Hey, het is geen wet van Meden en van Perzen maar eigenlijk wel erg goed te snappen.

Verder geldt het gezegde:
"Goeie moet je hebben en de rest is ondergeschikt"

Mijn logica is dat een goeie dat al vroeg is en niet pas op latere leeftijd maar ook dat je een goeie moet 'brengen' en niet als pupil reeds te veel en te zware coursen laten fietsen!
Dat is een mooi spel waar melkerskunst aan te pas komt!


Over 2 weken speen ik 't jonge grut.
Uitwennen enz wordt een klusje voor schoonpa omdat het perse overdag moet. Zelf ben ik immers in het donker van huis en terug thuis. Allemaal geen 'moeten' maar dag bij dag kijken hoe het kan.
De rest gaat dan echt op rust. Gescheiden, deels geselecteerd en op naar 2015.